نوشته های یک روزنامه نگار

به قلم «نکیسا خدیشی»

نوشته های یک روزنامه نگار

به قلم «نکیسا خدیشی»

مدینه مسجد النبی


ساعت به وقت محلی ١٠ شب بود که به هتل جوهرالرشید رسیدیم. هتلی در١٠ طبقه که در ٣٠٠ متری مسجد النبی قرار دارد. تمام هتل در اختیار حج دانشجویی ایران است. هر طبقه یک کاروان. در اتاق ٧٢١ که در طبقه هفتم قرار داشت مستقر شدم. در لابی مدیر ثابت هتل ( هتل های محل استقرار زوار دارای یک مدیر ثابت هستند)که از طرف سازمان حج و زیارت  منصوب شده اند نکاتی را تذکر داد. مواردی از ساعت سرو غذا و اینترنت و رفت و آمد به مسجدالانبی و ... 

حوالی ساعت ٣:٣٠ صبح بود که از طرف روحانی کاروان همه ی زوار بیدار شدند. تنها ارتباط شرایط خواب و بیداری اینجا با شرایطم در ایران در ٣:٣٠ است . با این تفاوت بزرگ که در ایران هر شب تا ٣:٣٠ بیدار بودیم  و اینجا از ٣:٣٠ بیدار می شدیم.

نماز را در مسجد الانبی به جماعت با سنی ها خواندیم. اختلاف های نماز شیعه و سنی در نوع خودش جالب بود و تازگی داشت. سکوت های بعد از رکوع ، نداشتن قنوت ، آمین گفتن بعد از حمد و ... 

اختلاف بر سر محل سجده هم باعث شده بود جماعت شیعه کاملا از بقیه جدا بیفتند. بایست جایی به نماز می ایستادیم که جنسی از سنگ بود . سنی ها اجازه استفاده از مهر نماز را نمی دادند . 

بعد نماز هر روز نماز مستحبی میّت می خواندند . هر روز صبح بعد نماز برای ساعاتی محدود درب های قبرستان بقیع را باز می کنند تا وزار بتوانند آنها را زیارت کنند . شرطه های عربستانی و برخی که ارشادی نام داشتند از هرگونه زیارت خوانی و تجمع جلوی قبور ائمه شیعه جلوگیری می کردند. کتاب های زیارتنامه را گرفته و دور می انداختند. روی روحانی های ایرانی بیشتر حساسیت داشتند. در ٢ مرحله به روحانی کاروان ما تذکر دادند و در نهایت کتاب های ادعیه اش را گرفتند. آنها هرگونه توسل به ایمه برای کسب حاجت را شرک می دانند. و جمله الموت و خلاص را مدام تکرار می کردند. بر تابلوهایی برای توجیه کارشان روایاتی از پیامبر اسلام آورده بودند. از ورود خانم ها به صورت کلی جلوگیری می کردند. خانم های ایرانی از نرده های غربی قبرستان  محوطه بقیع را تماشا می کردند. دیدن قبرستان بقیع با فشار شرطه های سعودی انجام شد. 

مسجد الانبی که حالا بعد گذشت سالها توسعه پیدا کرده در شرق مدینه قرار دارد. 

مدینه هجرتگاه پیامبر و مرکز تاسیس حکومت اسلامی و نام اورترین شهرهای اسلامی بعد از مکه است. در قران و سنت پیامبر مردم شهر مدینه را انصار می گفتند. 

مسجد النبی بعد از مسجد الحرام مشهورترین مسجد در تاریخ اسلام است. مساحت مسجد النبی حدود یکصد هزار متر میرسد. اما در زمان پیامبر این مسجد توسط ایشان و در کنار منزل وی در مساحتی محدود بنا شده بود. 

زمانی که پیامبر رحلت کرد امیرالمومنین حضرت را در همان جایی که از دنیا رفته بود به خاک سپرد. هم اکنون هنگامی که از درب شرقی خارج می شویم قبر پیامبر مشخص است. قبر عمر و ابوبکر خلفای راشدین نیز در منزل پیامبر است. 

آن سوتر منبر رسول اکرم (ص) قرار دارد. البته منبر فعلی بعد از فوت ایشان ساخته شده و با آنچه که زمان پیامبر بوده متفاوت است. 

ستون های مسجد هشت عدد هست که هر کدام داستانی دارد. خانه های همسران پیامبر که به صورت حجره هایی بودند در سه طرف شمال ، جنوب و شرق مسجد قرار دارند. خانه فاطمه و علی نیز پشت خانه عایشه قرار داشته است. که یک در آن به کوچه و دیگری به داخل مسجد باز می شده . هم اکنون درب خانه فاطمه بسته است. در برخی روایات آمده که فاطمه نیز در منزلش دفن شده است. 

ارشادیون و شرطه های عربستان به شدت مراقبت می کنند کسی زیارت یا توسلی نخواند. آنها با هرگونه تبرک یا لمس در و دیوار خانه پیامبر وسایر مکانهای مقدس مسلمانان مشکل دارند و با این موضوع اصلا کنار نمی آیند. 


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.